Een cruciaal moment: het vinden van een uitgever. Simpel toch? Je bent er heilig van overtuigd dat je een spannende thriller of wat voor non-fictie verhaal dan ook hebt geschreven en uitgevers, na het lezen ervan, zullen over elkaar heen vallen om het te mogen uitgeven.
Helaas…
Het schrijven heeft je bloed, zweet en tranen gekost, maar het vinden van een uitgever die met je in zee wilt gaan, is stukken moeilijker. Dan heb ik het over een z.g. traditionele uitgever, die voor de cover zorgt, de tekst op de achterkant, de titel en het belangrijkste, de marketing op zich neemt. Dit zijn voor een uitgever kosten die hij moet terugverdienen. Hij maakt van je verhaal (manuscript) alleen een boek en geeft het uit als hij er zo goed als zeker van is dat hij eraan verdient. Logisch toch?
Hoe gaat de doorsnee traditionele uitgever te werk?
Hij geeft een bevestiging dat hij het manuscript heeft ontvangen. Sommige uitgevers willen het uitgetypt, anderen uitsluitend als Word document of in een andere digitale vorm. Veel uitgevers nemen overigens geen nieuwe schrijvers aan, maar dat terzijde. Vaak is er een vragenlijstje dat je moet beantwoorden en met het manuscript mee moet sturen, zoals een korte synopsis, je ervaring als auteur enz.
De uitgever zal het manuscript op een dag ter hand nemen en bladert er doorheen. Hij kijkt naar o.a. schrijfstijl, perspectieven en de globale indeling van het verhaal. Hij heeft zich vrij snel een oordeel gevormd en dat is bijna altijd negatief. Eigenlijk wel logisch. Je bent een onbekende schrijver en je moet het opnemen tegen schrijvers die een naam voor zich hebben opgebouwd met daarnaast de vertalingen van buitenlandse schrijvers. Overigens wil dat niet zeggen dat je verhaal niet goed geschreven is. Als de uitgever denkt dat het manuscript potentie heeft, zal hij het veelal aan iemand geven en vragen om het te beoordelen. Natuurlijk is het mogelijk dat de uitgever positief op je manuscript reageert, maar vaak zal hij je een financieel plaatje voorhouden waarbij je gevraagd wordt om honderden euro’s te investeren. Als de traditionele uitgever dat voorstelt, moet je er nog eens over nadenken. Uitgeven kan ook anders.
Ik stel niet dat alle uitgevers hetzelfde principe hanteren, maar een onbekende schrijver brengt een financieel risico voor de uitgever mee. Dat probeert hij zoveel mogelijk te verminderen door je voor te stellen het risico mede te dragen. Als je niet van plan bent om je schrijverscarrière na een boek te continueren, heeft het werken met een traditionele uitgever geen zin.
Maar er is een andere methode om van je verhaal een boek te maken en een uitgever te vinden, die het uit wil geven.
Daarover de volgende keer.
Rolf